Nie twierdzę, że inspirowanie się amerykańskimi hitami to koniecznie coś złego, ale w tym filmie poszło to "ciut" za daleko. Mówię oczywiście o kultowym serialu "Sex w wielkim mieście". Mamy więc CZTERY (ani mniej, ani więcej, bo po co się wysilać?) przyjaciółki, o charakterach i podejściu zaczerpniętym z serialu (choć - dla niepoznaki - trochę je "wymieszano"). Jedna więc ma lekkie podejście do "tych spraw" i faceci za nią szaleją (Samantha) i jednocześnie nie ufa facetom, traktuje ich z dystansem (Miranda). Druga obsesyjnie, ale bezskutecznie, stara się o dziecko (Charlotte). Ale to nie koniec podobieństw - jest nawet motyw z rakiem, bo czemuż go nie wykorzystać? I może samo to by jakoś nie raziło, ale pominięto to co w serialu było najważniejsze i zadecydowało o tym, że stał się takim hitem - to nie uganianie się za facetami moi drodzy, nie zdrady, ale przezabawne i jednocześnie bardzo trafne dyskusje między czwórką przyjaciółek. W "Lejdis" otrzymujemy jakieś nieudolne gadki o tyłku i celulicie - ani zabawne, ani odkrywcze.
Plusem filmu jest Pazura jako narrator i to chyba tyle. Nie powiem, film da się oglądać, ale po co? Szkoda, "Testosteron" uważam za film udany - "Lejdis" mnie zawiódł.